Cap 3, 1/7XII15, détail
Altijd gedacht dat oogcontact met het model essentieel is. Cap had steeds zijn ogen dicht als hij voor me zat, vijf sessies lang. Af en toe deed hij ze even open. Misschien dat ik daardoor extra alert was. Dit laatste portret van hem heeft sterke ogen: de rode lijntjes, de stevige penseelstreken van de oogleden, de donkere irissen. Ze zijn trefzeker gezet, zonder dat ik er nog eens op terugkwam. Bovendien treffen ze goed de oogopslag van Cap.
De foto hierboven is een détail, genomen met een beetje tegenlicht. Zo zag ik het, in een oogopslag (!), terwijl ik de fotocamera op het statief aan het monteren was. Door het tegenlicht de glans van de natte verf. De kleur die je daardoor rechtsboven ziet, gaat mooi over in de transparante lagen in het voorhoofd. De kruislings geschilderde kwaststreken van de grondering zijn door de verflagen heen te zien. Deze foto maakt zichtbaar wat dit portretje voor mij bijzonder maakt. Meer nog dan de zogenaamd juiste foto, hieronder.
Cap 3, 1/7XII15
Of je nu naar een mens kijkt of naar een schilderij, soms zie je in een flits meer dan na lang turen. Dat er aan het portret Cap 3 wel lang turen vooraf is gegaan, blijkt wel uit onderstaande foto’s gemaakt na de voorgaande sessies.
Cap 1, 3XI15, détail (onvoltooid)
Cap 2, 3XI15, détail (onvoltooid)
Cap 1, 3/17XI15, détail
Cap 2, 3/24XI15, détail
Cap 3, 1XII15, détail (onvoltooid)
Hieronder nog een détail van ogen. Het derde portret van Aps, de paradijsvogel die in mei en eind juli al geweest is. Dit is nu vooral een studie van wat een bril teweeg brengt: lichtreflecties, schaduw van het montuur, zweem van verkleuring door het glas, de dunne lijnen van het montuur. Nodigt uit met dunne penselen te schilderen. Lijnen en kleine toetsjes.
Aps 3, 8XII15 détail (onvoltooid)
Wordt vervolgd.
8 december 2015
